Meer Nepal foto's uit 2004

Page 1 of 7

Bhote Kosi gorge	Bhote Kosi gorge	Zhangmu-Kathmandu	Zhangmu-Kathmandu	Kathmandu	Kathmandu
Kathmandu	Kathmandu	Kathmandu	Kathmandu	Teej festival	Pashupatinath
Teej festival	Pashupatinath	Teej festival	Pashupatinath	Pashupatinath	Pashupatinath

more Nepal pictures

8-8-2002: De rit van Tingri naar Zhangmu was wederom een mooie rit langs een breed rivier dal, met vele fort-ruines, herders met hun kudde yaks of geiten en besneeuwde bergtoppen.
Nyalam (tibetaans voor "gateway to hell", voor ons "gateway to paradise") bleek een vreselijk deprimerende plaats te zijn, dus besloten maar te kijken of we verder konden naar Zhangmu (de grensplaats aan chinese zijde van de Tibet-Nepal grens). Eerst maar even lunchen, tijdens de lunch had Susanne meteen alweer een ander jeep geregeld, die na een lange reparatie naar de grens zou vertrekken. Dat duurde nog circa een uur, maar toen konden we ons in een uur tijd via de adembenemende Bhote Kosi gorge van 3700 meter naar 2300 storten. Een schitterende rit met vele haarspeldbochten, langs honderden watervallen en door veel bergbeekjes en ook dwars door watervallen heel. Prachtig zo'n stuk land waar de natuur nagenoeg vrij spel heeft, en de mens alleen haar best kan doen de schade te beperken. Helaas bleek ook deze auto niet waterdicht en gutste het water af en toe naar binnen. Adembenemend, maar desondanks kregen we door de enorme afdaling van 4400 meter (Tingri) naar 2300 meter ineens meer dan voldoende zuurstof in ons bloed. Zelfs het bergopwaarts lopen was een makkie in Zhangmu. Dit plaats ligt trouwens prachtig in de eerder genoemde gorge en is een smeltkroes van Tibetanen, Chinezen, Nepali en Indiaase handelaren. 
De volgende dag lekker rustig aangedaan, je hebt immers 2 uur tijdsverschil en anders zouden we wel heel vroeg in Nepal zijn. Eerst Zhangmu nog een beetje bekeken en later die ochtend de grens maar eens overgestoken. Een heel gedoe met vele formulieren en paspoortchecks. Vervolgens sta je in een stuk niemandsland en moet je maar zien hoe je de slechte bergweg van 8 km gaat afleggen. Gelukkig een lift in een truck gevonden. Arno moest het eerste stuk in de laadbak wegens gebrek aan plaatsen in de cabine. Niet echt comfortabel maar wel een prachtig 360 graden uitzicht op de Bhote Kosi gorge. Eenmaal in Nepal al net zo veel formulieren en paspoortchecks. Hier ook snel een lift voor slechts 12 euro naar Kathmandu geregeld. Een rit van ruim 100 km die met de bus circa 5 a 7uur duurt en met het oude Toyota-tje slechts 3 uur.

Het was wel een enorme overgang vanuit Tibet: eerst de kale verlaten hoogvlakten en enorme bergpieken, nu ineens was alles veel en veel groener en we zagen hele armoedige dorpjes met prachtig geklede mensen en veel kleurigere huisjes en ineens lijkt iedereen engels te spreken en je gewoon te begrijpen. Daarnaast lijken de kinderen die nog minder hebben dan in Tibet het fenomeen bedelen niet te kennen. Na drie kwartier rijden liep ons naïeve gevoel van dat het verkeer overal een chaos is, maar dat het altijd wel goed gaat een flinke deuk op, toen een te hard en te krap door de bocht rijdende bus ons hard in de flank raakte, waardoor het kleine toyota-tje ook nog tegen een paal langs de weg botste. Meteen circa 100 locals rond de plek des onheils, allemaal kijkend naar de schade en de discussie tussen de chauffeur en een enkele buspassagier die zich er mee bemoeide. De chauffeur noteerde het kenteken van de bus en zei dat alles goed zou komen. De auto kon na wat getrap tegen het vervormde blik gelukkig weer verder. Ook een geluk dat deze botsing midden in een klein dorpje plaatsvond en niet ergens op de bergweg langs een ravijn.
3 uur later dus in Kathmandu gedropped en wel in Thamel. Wow, dat is wederom een schok: wat een westerse bedoening: overal westers ogende restaurants, guesthouses, drugsdealers, internetcafe's, outdoorshops en boekwinkels. Het lijkt wel een soort Yangshuo (China) maar dat 20 a 30 keer groter. Wat alleen opvalt, is dat het aanbod veel en veel te groot is voor het relatief beperkte aantal toeristen wat hier rondloopt. Overal is het leeg, verveelt het personeel zich en klagen mensen over de slechte business. Van meerdere kanten horen we dat er ten opzichte van 2 jaar geleden een daling van circa 75% van het aantal toeristen is. Een drama voor de veelal toch al arme mensen (op internet lezen we net dat er vannacht weer 48 doden zijn gevallen bij gevechten, dat gaat lekker).
De volgende dag snel uit Thamel naar Freakstreet omgeving gevlucht, waar alles veel authentieker is en waar op dit moment slechts weinig toeristen zijn. Beetje rondgelopen door de oude straatjes, waarvan we niet goed weten of we ze nou mooi moeten vinden of niet: veel prachtige mensen en oude huisjes, maar zo donker en veelal zo vervallen. Daarnaast georiënteerd op trekkings.
's avonds op 22.30 uur komen we uit een internetcafe en is Freakstreet al pik en pik donker, nergens brand licht en er is niemand op straat. Nepalezen gaan kennelijk vroeg naar bed. Weer zo'n verschil met Tibet/China, waar altijd wel een winkel open is en altijd mensen op straat zijn. Morgen gaan we fietsten naar het Teej festival in Pashupatinath (net buiten Kathmandu) en overmorgen gaan we beginnen aan onze 8-daagse trek in het Helambu / Langtang gebied. De toiletgeur die via het raam van het internetcafe naar binnen komt wordt ondragelijk en het is al 22.30 uur, dus we gaan maar eens richting hotel, waar iedereen waarschijnlijk alweer in bed ligt en de poort wel op slot zal zijn.

hotels in Kathmandu

NGO: International Council for Friends of Nepal / vrijwilligerswerk in nepal

 

Meer Nepal info                 Compleet Aziereisverslag           Werken in Nepal               Argentinië